DCIS - vervolg

Op 3 april jl. heb ik een borstbesparende operatie gehad. Maar voordat het zover was, moesten er nog een aantal stappen gezet worden.

Schildwachtklierprocedure
De dag begon met een bezoek aan het ziekenhuis in Nieuwegein voor een injectie met nucleair spul met het doel om mijn schildwachtklier te lokaliseren. De prik zelf stelde heel weinig voor (en ik ben echt bang voor naalden!!!). Na een uur was het spul ingewerkt en was mijn klier op de foto goed te zien. Vervolgens werd de plek even afgetekend en mocht ik weer gaan, op naar het ziekenhuis in Woerden voor de draadlokalisatie.

Draadlokalisatie
Na het bloedprikken werd ik klaargemaakt voor de draadlokalisatie. Dit gaat op dezelfde manier waarop ook de borstpunctie wordt gedaan. Dus weer op mijn buik, mijn borst tussen twee platen en foto's maken. Ik heb begrepen dat er vaak maar één draad nodig is, maar de radiologe vond het beter om drie draden te plaatsen. Het duurde heel lang voordat ze de plekken voor de draden hadden bepaald, zodat de chirurg echt goed het hele gebied kon gaan weghalen 's middags. Ik had ervoor gekozen om geen verdoving te gebruiken, omdat ik dat bij de borstpunctie echt het vervelends vond. Maar drie naalden erin die nog even worden doorgeschoven.....geen pretje kan ik jullie zeggen. Het deed echt even flink pijn, maar daarna heb ik er niets meer van gevoeld en zaten de draden goed op hun plek. De draden (die ongeveer 15 cm uitsteken) werden een beetje opgebonden en afgeplakt en toen was het tijd om naar de afdeling te gaan.

Operatie
Rond een uur of twee was ik op de afdeling en rond drie uur werd ik opgehaald en klaargemaakt voor alles. Dus een infuus (hoeveel naalden kun je hebben op één dag....ok....ik ben misschien kleinzerig....maar ook dat ging goed) en mijn ICD moest worden uitgezet. Dat had eerder (bij de anesthetist) wat voeten in de aarde gehad, want eerst moest worden uitgezocht of ze wel de juist software hadden in dit ziekenhuis. Dat was gelukkig zo. De pacemaker functie bleef aan, want kreeg ik te horen "die kan niet worden uitgezet".....wat overigens niet waar bleek, maar daarover later meer. De reden van het uitzetten is volgens mij de beademing en de hartbewaking tijdens de narcose. Het kan dan niet zo zijn dat de ICD ineens een schok gaat afgeven. Maar hoe helemaal de vork in de steel zit, dat weet ik niet.

Nasleep
Ik kan me herinneren dat mijn man is langsgeweest, maar ik heb vooral meegekregen dat ik heb liggen dwalen tussen waak en slaap. Ik kon maar niet goed wakker worden en ik was kots- en kotsmisselijk. Het was echt heel vervelend en ook wel beangstigend om te voelen dat er iets mis was, maar het niet kunnen zeggen. Pas om 23.00 's avonds was ik wakker, tenminste wakker genoeg om een verpleegster te bellen. Ze reageerde meteen en haalde een middel tegen die misselijkheid en binnen een paar minuten zakte het allemaal. Toen haalde ze eten en drinken, want ik was nog steeds nuchter.

De nacht ben ik redelijk doorgekomen en de volgende ochtend ging het drukverband eraf. Dat was spannend. Zou het pijn doen? Hoe ziet mijn borst eruit? Maar ook dat viel allemaal weer mee. Mijn borst heeft eigenlijk geen pijn gedaan (ook niet in de weken erna). Mijn arm daarentegen kon ik bijna niet bewegen, ik voelde enorme spierpijn. De chirurg zei dat dit normaal is, omdat hij van alles opzij moet duwen en moet 'peuren' om de klier goed te kunnen vinden en verwijderen. Die pijn verdween met een week of drie echt helemaal. Mijn borst zag er eerst echt super mooi uit, maar nu het vocht wegtrekt is 'ie toch wat ingedeukt. Toch ben ik helemaal niet ontevreden en als straks het litteken nog meer vervaagd is er eigenlijk weinig van te zien.

Wordt vervolgd met een bezoek aan de radiologe, het verwijderen van mijn ICD en het aanmeten van een Life Vest van Zoll....